Minimum formy, maksimum osobowości, postaci kreślone przez Asie, jednocześnie puste, a zarazem pełne kobiecego poszukiwania formy – bycia. Na pozór abstrakcyjne, a odnajdujemy w nich cząstkę własnej intymności zbudowanej na kontrastach czerni i bieli. Przeplatanie się, nieskończoność, otwartość, połączenie i wieczne niedopowiedzenie to droga nie do odnajdywania, a poszukiwania siebie w kontekście zastanej rzeczywistości.